Even voorstellen...

Ik ben Suzanne Vliek en ik woon mijn hele leven (32 jaar) al in Ermelo. Samen met mijn man en dochters hebben we een gezellig huis in west.

Ik vind de natuur en omgeving hier zo mooi! Wat ook fijn is: onze familie en vrienden wonen hier bijna allemaal om de hoek dus de keuze om hier te blijven wonen was niet heel moeilijk.

Daarbij komt ook dat het fotograferen hier écht een feestje is.. Bos, heide, water… het is allemaal dichtbij!

Het fotograferen was altijd al iets wat kriebelde. Vooral het fotograferen van mensen in de natuur! Ik heb het jaren uitgesteld – want: geen tijd – maar toen mijn dochter Roos geboren werd, merkte ik een verandering in mezelf. Ik voelde me anders. En ik wilde ook anders. ‘Wat voor een voorbeeld wil ik mijn dochter geven?’, was een vraag die me veel bezighield.

Creativiteit terugvinden

Vroeger tekende ik graag en speelde ik graag buiten. Ik merkte dat ik mijn creativiteit te lang had weggestopt. Ik maakte de keuze: ik zei JA tegen dat kriebelende gevoel. Ik kocht een mooie camera en ik ging op stap.

Leren van andere fotografen

Ik heb meerdere cursussen gevolgd bij verschillende, goede fotografen hier in de buurt. Van hen leerde ik het vak en nog meer! Ik leerde de valkuilen, de fouten die ze maakten: ze vertelden het me allemaal. Maar het meeste leerde ik van ‘doen’: oefenen, vrije opdrachten. En wat geniet ik hiervan!

"Ik zei 'JA' tegen het kriebelende gevoel"

Achter de camera

Grappige feitjes –

Vroeger wilde ik een prinses worden. Ik weet niet of dat helemaal gelukt is, maar ik draag regelmatig een lange jurk en altijd mijn haren lang.

Vóór het fotograferen, begeleidde ik vrouwen met hun hoogsensitiviteit.

Ik ben drie weken in Hawaii geweest en daar ten huwelijk gevraagd door mijn man.

Spannend, voor de camera?

Wil je graag mooie foto’s van jezelf, maar vind je het spannend? Bel me dan gerust! Ik wil je graag helpen om het onzekere gevoel van je af te schudden.